Sfera emocjonalna jest najbardziej delikatną i najtrudniejszą do wykształcenia w ogólnym rozwoju dziecka. Kształtowanie inteligencji emocjonalnej u dziecka warto rozpocząć już od przedszkola, gdyż jest to nauka na całe życie. Nabywanie umiejętności rozpoznawania i radzenia sobie z emocjami umożliwia również rozpoznawanie ich u innych a w konsekwencji rozumienie i przewidywanie motywów zachowań innych osób. Emocje najmłodszych przedszkolaków są silne, gwałtowne, krótkotrwałe i zmienne. W tym okresie są to zazwyczaj: radość, smutek i złość.

Niezwykle istotne jest tu autentyczne zainteresowanie odczuciami dziecka i zaspokajanie jego podstawowych potrzeb psychicznych tj.: poczucia bezpieczeństwa, związku i współdziałania z osobami bliskimi, miłości i stabilizacji uczuciowej oraz akceptacji i uznania. Na zajęciach z zakresu edukacji emocjonalnej dzieci uczą się rozpoznawania i nazywania emocji, obserwują różne emocje, uczą się akceptacji wszystkich emocji, ale nie wszystkich zachowań związanych z wyrażaniem emocji. Poznają różne formy wypowiedzi akceptujących uczucie oraz zdobywają umiejętności słuchania mowy ciała, przyzwyczajają się także do okazywania uczuć i mówienia o nich. Jednym z celów zajęć jest uświadomienie dzieciom, iż odczuwanie konkretnych emocji nie jest niczym złym, ponieważ nie mamy wpływu na to, co czujemy, ale mamy wpływ na to, co z tymi uczuciami zrobimy. W trakcie zajęć ćwiczymy zdolność empatii, uczymy się konstruktywnego radzenia sobie z uczuciem złości, uczymy się asertywnych zachowań, uczymy się rozumieć znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Dzieci poznają swoje mocne strony, budują poczucie własnej wartości, otwierają się na innych, uczą się akceptacji i zaufania, rozwijają wyobraźnię i kreatywność, uczą się nawiązywania relacji rówieśnikami i dorosłymi.